به نقل از «خبرگزاری برنا»

تلاش بهزیستی برای استفاده از مداخلات روانی اجتماعی به جای مداخلات قضایی

تاریخ انتشار: ۱۹ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۴۰۲۵۶

مدیر اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی استان تهران توجه به مسائل مددکاران را ضروری دانست و گفت: ‌در حال حاضر اورژانس اجتماعی تلاش دارد مداخلات روانی اجتماعی را جایگزین مداخلات قضایی کند و به آسیب‌های اجتماعی اعم از کودک‌آزاری، همسرآزاری و... حمایت اجتماعی ارائه دهد. مداخلات روانی اجتماعی در اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی توسط کارشناسان روان‌شناسی انجام می‌شود و مشاوران و کارشناسان در خط ۱۲۳ پاسخگوی تماس شهروندان هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش خبرگزاری برنا، مهدیه اخگری در مورد نقش و اهمیت مددکاران در جامعه با بیان اینکه مددکاران در مهار و کنترل و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی نقش مؤثری دارند، افزود: مددکاری اجتماعی حرفه کاملاً تخصصی مبتنی بر دانش، اصول و ارزش‌هایی است که فرد به‌واسطه توانمندی‌های شخصی می‌تواند در جهت رفع مشکلات افراد و گروه‌ها تأثیرگذار باشد.

اخگری افزود: مددکاران در سازمان‌هایی که به‌نوعی در زمینه آسیب‌های اجتماعی مسئولیت دارند مانند بهزیستی، بهداشت و درمان و زندان‌ها، کانون‌های اصلاح و تربیت و...  به فعالیت می‌پردازند و در اصلاح جامعه نقش حساسی دارند.

مدیر اورژانس اجتماعی و کارشناس مسئول سازمان بهزیستی استان تهران خاطرنشان کرد: در سال‌های اخیر وظایف مددکاران اجتماعی بیشتر شناخته شده و سیستم قضایی به این موضوع اشراف دارد و حمایت‌هایی از مددکاران انجام می‌شود.

وی با تأکید بر اهمیت و ضرورت فرهنگ‌سازی و نهادینه‌کردن نقش مهم مددکاران در جامعه و آشنایی سازمان‌ها با مددکاران تصریح کرد: بزرگ‌ترین مهارت مددکار اجتماعی شناخت منابع برون‌سازمانی جهت ارجاع است. در این راستا شبکه ارتباطی ما ضعیف بوده و نیاز است که شبکه ارتباطی در این مورد شناسایی و ارتباط تنگاتنگ شود.

وی در ادامه با تأکید بر ضرورت تقویت رویکرد رشد و تربیت مددکاران در دانشگاه‌ها، گفت: در سال‌های اخیر مددکاری اجتماعی به‌صورت تخصصی و رسمی در دانشگاه‌ها در مقاطع مختلف از کارشناسی تا دکتری تدریس می‌شود.

مدیر اورژانس اجتماعی و کارشناس مسئول سازمان بهزیستی استان تهران تصریح کرد: انجمن علمی مددکاران نیز برای ارتقای دانش و مهارت مددکاران دوره‌های متنوعی را برگزار می‌کند.

اخگری در ادامه با اشاره به تشکیل اورژانس اجتماعی افزود: ‌در حال حاضر اورژانس اجتماعی تلاش دارد مداخلات روانی اجتماعی جایگزین مداخلات قضایی کند و به آسیب‌های اجتماعی اعم کودک‌آزاری، همسرآزاری، دختران فرار و... حمایت اجتماعی ارائه دهد. مداخلات روانی اجتماعی در اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی توسط کارشناسان روان‌شناسی انجام می‌شود و مشاوران و کارشناسان در خط ۱۲۳ پاسخگوی تماس شهروندان هستند.

وی تصریح کرد: تمرکز در اورژانس اجتماعی به ارائه خدمات حمایتی، اجتماعی، روان‌شناختی برای زنان و دختران در معرض آسیب است.

مدیر اورژانس اجتماعی و کارشناس مسئول سازمان بهزیستی استان تهران که در برنامه‌ای تلویزیونی سخن می‌گفت، توجه به مسائل مددکاران را ضروری دانست و بیان کرد: اگر مددکار اجتماعی دغدغه معاش نداشته باشد می‌تواند خدمت مؤثرتری به جامعه ارائه دهد.

انتهای پیام/

 

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: بهزیستی مداخله روانی مداخله قضایی سازمان بهزیستی استان تهران مداخلات روانی اجتماعی مدیر اورژانس اجتماعی آسیب های اجتماعی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۴۰۲۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ضرورت توجه به سلامت روانی، اخلاقی و اجتماعی در کنار سلامت جسم

معاون فرهنگی و اجتماعی پلیس در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت، وجوه مهم سلامت را برشمرد و بر نقش خانواده در سلامت افراد تاکید کرد.

به گزارش ایسنا، سردار سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت نوشت:‌« یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که می‌توان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینه‌سازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون کرد. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمی‌ماند بلکه حیطه‌های پر اهمیت دیگری را نیز در بر می‌گیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» در خور توجه فزون‌تری هستند. نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی کند.

 چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزین بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین می‌توان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بی‌هیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفته‌ساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق می‌شود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جزو آن را فرو نگذارد و برای بیشینه‌سازی آن‌ها پیوسته بکوشد. سرانجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیب‌های مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.

 ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را می‌توان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تاثیر می‌گذارند. اما، تردیدی نمی‌توان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجسته‌تر است. چون همانگونه که می دانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل می‌گیرد، «شخصیت» فرا می‌بالد، «منش» نضج می‌یابد، «نگرش به خویشتن» پایه‌ریزی می شود و «نحوه رفتار» در برابر پدیده‌ها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده می‌شود.

 حال این پرسش در برابر ما عرض اندام می‌کند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فروشدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان انبوهی شاخص و ملاک را برای « خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخص های زیر اهمیت بیشتری دارند:

۱.سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری می‌رساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف می‌کند.

۲.پیروی از الگوی گفت‌وگوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانواده‌ای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده می‌شود. چه، اینگونه خانواده‌ها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه بکار می‌گیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان می‌شوند.

۳.افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانواده‌ها پیوسته دانایی خود را افزایش می‌دهند و اندیشه خود را زیبا و غنی می‌سازند. آنان همچنین می‌کوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود بکار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیبایی‌های بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.

۴.فضیلت‌مند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده می‌شود. به همین سبب اینگونه خانواده‌ها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.

۴.برخورداری از روابط و پیوندهای اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختی‌ها و رنج های ناگزیر زندگی حفاظت می‌کند. یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن.

 خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.»

انتهای پیام